อามาร์ โชนาร์ บังกลา (เบงกาลี: ???? ????? ?????) หรือ "บังกลาแดนทองของข้า" เป็นบทเพลงภาษาเบงกาลีซึ่งรพินทรนาถ ฐากูร กวีรางวัลโนเบลชาวเบงกอล ได้ประพันธ์ขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2449 เนื้อร้องในสิบบทแรกของเพลงนี้ได้มีการนำมาใช้เป็นเพลงชาติของประเทศบังคลาเทศเมื่อปี พ.ศ. 2515 หลังจากประเทศบังกลาเทศได้รับเอกราชจากประเทศปากีสถานอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2514 (เดิมบังกลาเทศเป็นส่วนหนึ่งของปากีสถานที่เรียกว่า "ปากีสถานตะวันออก" หลังจากแยกตัวจากอินเดียในปี พ.ศ. 2490) คำแปลของเพลงในที่นี้ได้แปลจากคำแปลภาษาอังกฤษฉบับทางการ ซึ่งแปลโดย ไซเอ็ด อาลี อาห์ซัน (Syed Ali Ahsan)
คำว่า "โชนาร์" (เบงกาลี: ?????) หากแปลตามศัพท์จะแปลว่า "ทำด้วยทอง" แต่ในเพลงนี้ คำว่า "โชนาร์" อาจตีความได้ว่าเป็นการแสดงความรู้สึกต่อความเป็นที่รักของแคว้นเบงกอล หรือหมายถึงสีของรวงข้าวในท้องนาก่อนการเก็บเกี่ยว บทเพลงนี้ได้เขียนขึ้นในปี พ.ศ. 2449 ระหว่างยุคที่มีการแบ่งแยกแคว้นเบงกอลออกเป็นสองส่วนตามจำนวนประชากรที่นับถือศาสนาต่างกันโดยรัฐบาลอังกฤษ (เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2448) โดยผู้แต่งได้เขียนเพลงนี้ขึ้นเพื่อปลุกเร้าจิตวิญญาณความเป็นเบงกอลให้แก่ชาวเบงกอลขึ้นใหม่
ยามวสันตฤดู โอ้ มารดาข้า
กลิ่นหอมจากสวนมะม่วงของท่าน
ทำให้ข้าคลั่งด้วยความยินดี
อ้า น่าตื่นเต้นเสียนี่กระไร !
ในวรรษาฤดู โอ้ มารดาข้า
ในทุ่งนาที่ข้าวออกรวงเต็มที่
ข้าเห็นรอยยิ้มอ่อนหวานอยู่ทั่วไป
อ้า ช่างงามนัก ช่างร่มเย็นยิ่ง
ช่างน่าเสน่หา และช่างอ่อนโยน !
ช่างเป็นดังฟูกนอนที่ท่านคลี่ไว้
ณ โคนร่มไทร
และตามชายฝั่งแห่งสายธาร !
โอ้ มารดาข้า วาจาจากโอษฐ์ท่าน
ดั่งมธุรสเสนาะโสตข้า
อ้า น่าตื่นเต้นเสียนี่กระไร !
หากท่านเศร้า โอ้ มารดาข้า ,
ทิ้งความหมองหม่นบนหน้าท่าน
ดวงเนตรข้าย่อมชุ่มด้วยน้ำตา!
